Stimulans, kleur en visuele complexiteit zijn belangrijk bij het creëren van een levendige leeromgeving in klaslokalen. Maar waar ligt de gezonde balans tussen te weinig en te veel prikkels?
Kinderen worden al snel te veel geprikkeld met heldere kleuren en volle muren, maar een volledig witte omgeving is ook niet het antwoord. Hoe vinden we de juiste balans bij het ontwerpen van klaslokalen?
Er zijn theorieën die aangeven dat diversiteit in nieuwe of atypische elementen voor visuele complexiteit zorgen, wat vervolgens zorgt voor stimulans. Er zijn echter verschillende opvattingen over hoe veel stimulans gezond is in de leeromgeving van een kind.
Een recent onderzoek dat werd genoemd in het Clever Classrooms-rapport heeft aangetoond dat kinderen in een omgeving met ‘weinig visuele afleiding’ meer tijd besteden aan hun taken en hogere cijfers halen dan kinderen in een omgeving met ‘veel visuele afleiding’1.
Uit dit onderzoek bleek ook dat de cijfers hoger waren in sobere klaslokalen dan in druk versierde klaslokalen. Read et al (1999)2 stelde echter vast dat gedifferentieerde ruimtes met verschillende plafondhoogtes en muurkleuren bijdragen aan goede samenwerking, hoewel dit effect contraproductief kan zijn als de ruimte te complex wordt.